KΑΛΥΜΝΟΣ: Η ΜΕΚΚΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ (video)

Kειμενο-φωτό: Δημήτρης Φλουτσάκος
27 Ιουν 2016
διαβάστηκε 4 λεπτά

Δεν μου αρέσει να κοιμάμαι όταν κάνω ένα ταξίδι. Δεν μπορώ ρε παιδί μου. Είναι τόση η ανυπομονησία για να φτάσω στον προορισμό, που δεν μπορώ να κλείσω μάτι. Και περιφέρομαι. Στα τρένα και στα καράβια είναι ωραία, στα υπόλοιπα υποφέρω!

Εκείνη τη νύχτα, στον πηγαιμό για την Κάλυμνο, είχα ήδη προμηθευτεί το σύντροφο της νύχτας. Ένα υπέροχο βιβλίο για την Κάλυμνο. Και πραγματικά το κατάπια! Απίστευτες ιστορίες Καλύμνιων σφουγγαράδων. Τι άλλο! Τα υπέροχα μέρη, που σταμπάρισα να επισκεφθώ, πολλά. Και ήθελα να πάω παντού. Και να μιλήσω με σφουγγαράδες για τις ιστορίες τους. Που να φανταστώ ο άμοιρος, ότι αλλού ήταν το πραγματικό ταξίδι στην Κάλυμνο.

Όταν βρέθηκα επιτέλους στο νησί, μου έκανε τεράστια εντύπωση το πόσος κόσμος υπήρχε. Μα, τέλος Μάη και τόσος κόσμος, τόσα μηχανάκια, βούλιαζε το νησί. Και κάπου εκεί, οι ντόπιοι, μου ...εξήγησαν το όνειρο που λέμε. "Φίλε Δημήτρη, αναρρίχηση! Αυτό είναι πλέον η Κάλυμνος". Λίγες ώρες αργότερα, συνειδητοποίησα, αυτό ακριβώς. Ότι το νησί πλέον είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο, όχι μόνο για τα σφουγγάρια του, αλλά και για τα αναρριχητικά του πεδία. Είναι η Μέκκα της αναρρίχησης, ο πρώτος, παγκόσμια παρακαλώ, τουριστικός προορισμός για το σκαρφάλωμα στα βράχια.

Τι είπες τώρα! Εδώ συμβαίνει κάτι μεγάλο και εγώ δεν έχω πάρει χαμπάρι! Ρώτησα λοιπόν τα πάντα, έψαξα και φυσικά βίωσα, την απόλυτη εμπειρία, να σκαρφαλώνεις στα βράχια, με θέα το νησί της Τελένδου! Και μόλις έφτασα στην κορυφή, κατάλαβα τι σημαίνει η Κάλυμνος, για τους χιλιάδες τουρίστες που την επισκέπτονται κάθε χρόνο, από τις αρχές της Άνοιξης, μέχρι το τέλος του Φθινοπώρου.

Ένα ταξίδι Ιταλού αναρριχητή στο νησί, τη δεκαετία του '90, ήταν η αφορμή, για να γίνει γνωστή η Κάλυμνος σε όλο τον κόσμο. Ο Αντρέα Ντι Μπάρι, σκηνοθέτης και δεινός αναρριχητής, βρισκόταν το 1996 στην Κω, περνώντας το ταξίδι του μέλιτος με τη γυναίκα του. Έκανε μία μικρή εκδρομή-επίσκεψη στην Κάλυμνο. Και όταν σήκωσε το βλέμμα του και κοίταξε τα βράχια του νησιού, έμεινε έκπληκτος! Επέστρεψε στο νησί μαζί με φίλους του το 1997 και ξεκίνησε να "ανοίγει" τις πρώτες διαδρομές. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου και ενασχόλησης κάποιων ανθρώπων με πάθος και όραμα.

Η Κάλυμνος σήμερα -και το επαναλαμβάνω γιατί απλά είναι απίστευτο- είναι ο πρώτος, παγκόσμια, αναρριχητικός προορισμός! Εκτός από τους μήνες του χειμώνα, το νησί "βουλιάζει" από αναρριχητές που κρέμονται σαν τσαμπιά από σταφύλια, σε κάθε του άκρη! Για κάποιον που δε γνωρίζει, η εικόνα αυτή είναι ένα σοκ! Μοιραία, η "ανακάλυψή" μου με οδήγησε στους ειδικούς! Σε αυτούς που η αναρρίχηση είναι ...ακόμα μία ημέρα στο γραφείο. Κάπως έτσι γνώρισα τον Λουκά Ντουρντουρέκα, Έλληνα πρωταθλητή αναρρίχησης, με περγαμηνές και μετάλλια σε διεθνή φεστιβάλ, και τη γυναίκα του, την γλυκιά Αλεξάνδρα Ρωμανού, πρόεδρο του Ορειβατικού Συλλόγου Καλύμνου, που ανεβαίνει στα βράχια, λες και είναι σκαλοπατάκια!

Όταν τους είπα ότι θέλω να σκαρφαλώσω, γέλασαν και οι δύο. Με κοίταξαν λίγο και μου απάντησαν μαζί : φυσικά και θα σκαρφαλώσεις, ήρθες στην Κάλυμνο και δεν θα ανέβεις στα βράχια; Αυτό ήταν! Ζούσα για εκείνη τη στιγμή. Να βρεθώ ψηλά, (όσο μπορούσα βέβαια) και απέναντί μου να βλέπω το απέραντο γαλάζιο. Γιατί εν τω μεταξύ, είχα δει και χιλιάδες φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Μα αγνοούσα όλο αυτό; Αδιανόητο! Μ' αυτά και μ' αυτά, βρίσκομαι σε μία πολυεθνική παρέα, σκαρφαλώνοντας το μονοπάτι για το σημείο όπου θα έκανα την πρώτη μου αναρρίχηση. Ο Λουκάς και η Αλεξάνδρα (που έχουν κάνει επάγγελμα το χόμπι τους, αφού άνοιξαν και σχολή αναρρίχησης στο νησί), ο Βάϊος, (εκπαιδευτικός στο νησί, απίστευτο άτομο), η Μαρία, ο Ben από τη Νότιο Κορέα, η Sabine από τη Γαλλία και η Victoria από τη Σλοβενία! Η τάξη έτοιμη και το μάθημα ξεκινά!

Μην νομίζετε ότι η αναρρίχηση είναι κάτι απλό και εύκολο. Όταν το κάνεις όμως με όλους τους κανόνες ασφαλείας, με ανθρώπους που το κατέχουν και έχουν πιστοποιημένα προσόντα, τότε είναι η απόλυτη εμπειρία. Το μάθημα περιελάμβανε αρχικά, τα πάντα για τον εξοπλισμό. Χωρίς αυτόν, δεν κάνεις βήμα. Φανταστείτε, ότι στην Κάλυμνο, υπάρχουν εξειδικευμένα καταστήματα, που μπορεί κανείς να προμηθευτεί και την τελευταία βιδίτσα για τον εξοπλισμό του. Οι περισσότεροι αναρριχητές δεν κουβαλούν τον εξοπλισμό τους από τη χώρα τους. Τον αγοράζουν στο νησί! Με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της Καλύμνου.

Η Αλεξάνδρα και ο Λουκάς ήταν οι πρώτοι που ανέβηκαν στις συγκεκριμένες διαδρομές, που αργότερα θα κάναμε κι εμείς. Για να ελέγξουν τους γάντζους και να τοποθετήσουν τα σχοινιά, περισσότερο για μένα, τον αρχάριο! Οι υπόλοιποι της παρέας ήταν σε ανώτερο επίπεδο από το δικό μου.

Λίγο πριν έρθει η σειρά μου, η Sabine μου διηγήθηκε τη δική της ιστορία με την αναρρίχηση, αφήνοντάς με, με το στόμα ανοιχτό. Πριν αρκετά χρόνια είχε μία άσχημη πτώση, που την άφησε σχεδόν παράλυτη από τη μέση και κάτω! Δεν σταμάτησε όμως στιγμή, να πιστεύει ότι θα βρεθεί ξανά στα απόκρημνα βράχια. Πολέμησε, προσπάθησε, είχε τη βοήθεια ειδικών γιατρών, ξεπέρασε το πρόβλημά της και νάτην πάλι δεμένη στα σχοινιά! Απίστευτο και όμως αληθινό. Πίστη, υπομονή και θέληση για αυτό που πιστεύεις. Και κάθε εμπόδιο θα αποτελέσει μακρινό παρελθόν.

"Δημητράκη η σειρά σου, θα το κάνεις ή το μετάνιωσες"; Η αλήθεια είναι ότι βλέποντας τους άλλους να ανεβαίνουν σαν τις σαύρες στα βράχια, το ξανασκέφτηκα λίγο. Αλλά ήθελα να δω τη θέα! Να ζήσω την εμπειρία. Και με τις συνεχείς συμβουλές του Λουκά και της Αλεξάνδρας, τα κατάφερα! Έφτασα στο τέλος της διαδρομής. Και εκεί έμεινα...κόκκαλο! Αποσβολωμένος από την μαγευτική θέα. Απέραντο μπλε και απέναντι η επιβλητική Τέλενδος! Πρέπει να έμεινα κανένα τέταρτο πάνω εκεί. Και ο Βάϊος, με την κάμερα στο χέρι, να καταγράφει τα πάντα! Πολλά μπιπ! Πολύ ενέργεια, αδρεναλίνη! Δεν το καταλαβαίνεις αν δεν το ζήσεις! Όπως κάθε πράγμα στη ζωή. Αν δεν δοκιμάσεις, δεν θα ξέρεις ποτέ.

Ήταν μία από τις πιο όμορφες εμπειρίες της ζωής μου. Και θα το ξανακάνω. Με την πρώτη ευκαιρία. Και με την ίδια παρέα! Λουκά, Αλεξάνδρα, Βάιε, σας ευχαριστώ που μου ...ανοίξατε τα μάτια σε κάτι τόσο όμορφο. Θα τα πούμε και πάλι στο νησί!