ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ

Αφιερωμένο …

Γύρω στα 14, κάθε Σάββατο, την ίδια πάντα ώρα, έκανα την διαδρομή με το λεωφορείο, από τον Άγιο Δημήτριο έως το Γέρακα της Αγ. Παρασκευής, για να πάω στο κτήμα να δω τον παππού και την γιαγιά μου. Ο Λιακοσπύρος καθόταν και με περίμενε μπροστά στην εξωτερική σιδερένια πόρτα του κτήματος, από την οποία είχε ορατότητα μέχρι τον κεντρικό δρόμο , καμιά 500 μέτρα, για να με δει να κατεβαίνω από το λεωφορείο και να παίρνω το χωματένιο δρόμο για το σπίτι. Με το που έφτανα δεχόμουν πάντα την ίδια ερώτηση «πως ήταν το ταξίδι σου διάολε? Πάμε μέσα που έφτιαξα μεζέ για χάρη σου, να δυναμώσεις και να μου τα πεις. Ήταν το παιχνίδι μας, o κώδικας επικοινωνίας μας . Για την ίδια διαδρομή, κάθε φορά, μια διαφορετική εμπειρία, ένας άλλος κόσμος, ένα άλλο ταξίδι.

Αγρότης όλη του την ζωή στη Ευρυτανία , βρέθηκε νεαρό παλικαράκι σαν φαντάρος στα βάθη της Τουρκίας την περίοδο της μικρασιατικής καταστροφής , ο οποίος επιστρέφοντας δεν έκατσε να γλύψει τις πληγές του από τα σημάδια του πολέμου αλλά έκλεψε τον παιδικό του έρωτα, την γειτονοπούλα που θα διναν σ άλλον και την πήγε ταξίδι , να δει τι υπάρχει και πέρα από τα βουνά , να δει την θάλασσα, να μπει σε καράβι. Ε φτασαν μέχρι την Κέρκυρα.

Είχε αδυναμία στις «διαδρομές» και στα λογής λογής ταξίδια. Με μπόλιασε με τις σκέψεις πως πρωταρχικός σκοπός του ανθρώπου είναι να είναι άνθρωπος, να θέλει να ζει και να επιδιώκει να γνωρίζει «τον κόσμο», να «ταξιδεύει» . Αν έχει εικόνες στα μάτια, αέρα σ το μυαλό και ανάλαφρη η καρδιά, μόνο τότε νιώθει γεμάτος από αυτά που βίωσε και συγχρόνως πεινασμένος για αυτά που προσπαθεί να ρθουν.

Να θυμάσαι μου έλεγε πως η ζωή από μόνη της σε προστάζει να ταξιδεύεις, κάθε μέρα, κάθε ώρα κάθε λεπτό. Να δημιουργείς ένα σκηνικό με εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα, μυρωδιές και γεύσεις. Αν θα χει ενδιαφέρον, χρώματα, ρίσκο και περιπέτεια αφορά εσένα και εξαρτάται από σένα. Με αυτόν τον τρόπο θα διαμορφωθείς και σαν προσωπικότητα και σαν χαρακτήρας και θα μπορείς να κάνεις χωριό με τους ανθρώπους.

Ένα «Χωριό» δημιουργήθηκε παππού, «carnet de voyage» το όνομα του, «ταξιδευτές και οδοιπόρους» έχει, όχι κατοίκους, με εικόνες στα μάτια, αέρα σ το μυαλό και ανάλαφρη η καρδιά, που ακολουθούν το πρόσταγμα και το μοιράζονται και είμαι μαζί τους.

Σ αυτούς που είναι και σ αυτούς που θα ρθουν …

Καλά ταξίδια και καλή αντάμωση