ΑΡΤΣΙ, ΜΠΟΥΡΤΖΙ ΚΑΙ ΛΟΥΛΑΣ
Υπάρχει το Ναύπλιο. Από μόνο του είναι ένας τόμος της “Μεγάλης Εγκυκλοπαίδειας του Ηλίου”. Ενας φιλότιμος (και όχι χαβαλές και ταβερνόβιος) περιηγητής εδώ θα ανακαλύψει πολλα και θαυμαστά!
Ναι, αλλά υπάρχει και το Μπούρτζι το μικρό, εμβληματικό και σήμα κατατεθέν του Ναυπλίου, οχυρωμένο νησάκι στο έμπα του λιμανιου. Για να το επισκευθείς πρέπει να μπής στο “Νηρεύς” γιά το οποίο, μεταποιημένο καΐκι σε τουριστικό πορθμείο, ο Θεός της Θάλασσας θα ντρεπόταν. Αλλά και ο απόγονος, του υιού του Ποσειδώνα και πρώτου οικιστή της πόλης, θα ντρεπόταν γιά τον ‘καπετάνιο” του.
Ο “καπετάνιος”, με καπέλο εφάμηλο του Κουντουριώτη δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία γιά την ιδιότητά του, έχει στολίσει το “Νηρεύς” σαν επιτάφιο τη Μεγάλη Εβδομάδα. Γιρλάντες, φαναράκια, ανθοστήλες με πλαστικά άνθη και μπόλικα αυτοκόλλητα “αΐ λάβ Γκρίσ”, ”αΐ λάβ Νάφπλιο”, ”Γκρίκς μάΐκ ιτ μπέτερ”. Οι “Αΐ Νικόλες” με την “Παναγία” φροντίζουν γιά την άνωθεν προστασία,το συν Αθηνά των Αρχαίων, γιατί “το χείρα κίνει” του ναυάρχου μας δεν εμπνέει και μεγάλη εμπιστοσύνη. Στη “γέφυρα”, του ρεζιλεμένου καΐκιού μας, κρέμονται διάφορα μπιχλιμπίδια,φωτογραφίες μωρών μετά αντίστοιχων βρεφικών υποδημάτων και φωτογραφίες ψιλοτσίτσιδων τουριστριών αγκαλιά με τον Μπαρμπαρόσσα μας.
Σε αυτό το σκηνικό θα προσθέσουμε τους ορεσείβιους επιβάτες του τουριστικου γραφείου “Μπάμπης Τούρς” Εκδρομές, Θαλάσσια λουτρά, Αναχώριση καθ’εκάστην 10 η ώρα . Ο θίασος των τολμηρών θαλασσοπόρων έτοιμος γιά αναχώρηση.
-Καπετάνιε, κουνάει-κουνάει; γιατί φοβάμαι. -Όχι καλέ, εκτός αν περάσει καμμιά βενζίνα και κάνει απόνερα! -Περνάνε πολλές; ρωτάει γεμάτος αγωνία ο εκπρόσωπος των ορεσείβιων επιβατών. -Πού και πού, με τίποτα τρελόπαιδα που κάνουν φιγούρα στις τουρίστριες. -Η Αστυνομία θά πρεπε να τους μαζεύει τους τεντυμπόΐδες. -Κουμάντο κάνει το Λιμεναρχείο,αλλά τι να κάνουν 5 άτομα γιά ολόκληρο λιμάνι!
Αφού έριξε την μπιχτή του γιά το ανίκανο κράτος (που κανονικά θα έπρεπε να το βυθίσει καιόμενο μέσα στο λιμάνι) ξεκινάει ο Αβέρωφ με το ατρόμητο πλήρωμα γιά να καταλάβει το Μπούρτζι. Μετά από 5λεπτο ταξίδι με μπόλικα “Παναγιά μου” και “Αΐ Σώστη μου βάλ’το χέρι σου”, γίνεται η ηρωΐκή απόβαση και κατάληψη του κάστρου του μικρού νησιού αναίμακτα αλλά προπαντώς χωρίς “ρούκέτες” εκ μέρους του ατρόμητου πληρώματος!
