ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ: ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ
Φθάνοντας στη παραλία, η Ιαχή των Μυρίων ήταν ψίθυρος μπροστά στις φωνές των μικρών εκδρομέων. Σπρωξίματα και αναμπουμπούλα κατά την έξοδο εκ του εκδρομικού μας οχήματος.
Πανικόβλητες και έντρομες μανάδες απειλούν με αιώνια τιμωρία και απαγόρευση ακόμα και θέας της θάλασσας.
Οι δράστες αδιαφορούν γνωρίζοντας ότι ο θυμός είναι ατμός και εξατμίζεται .Όταν ολοκληρωθεί η άτακτη έξοδος αρχίζει η κάθοδος των “ατάκτων” προς την “θάλαττα”. Οι μεγάλοι ψάχνουν για σκιές οι μικροί τούς μπελάδες που θα δημιουργήσουν στους μεγάλους.
Βουτιές από τα βραχάκια, πέτρες που θα κάνουν κουτάλες και ίσως και καρούμπαλα, αχινοί για εκφοβισμό των αμύητων και σαφάρι για καβούρους. Οι γονείς και κηδεμόνες στα όρια του εγκεφαλικού, που προσπαθώντας να το προλάβουν, επιβάλλουν το στερητικό ΟΧΙ σε ότι μπορεί να προσφέρει χαρά.
Όχι πέτρες, όχι στα βαθειά, όχι στις βουτιές ,τις πατητές, τα μακροβούτια. Όχι στα πάντα. Οι απαγορεύσεις ο “μπενάκης κι 'ο βγενάκης”. Η Θεία Πρόνοια φροντίζει καμία πέτρα να μην βρίσκει το στόχο της, η παραλία να μην βαθαίνει παρά σε απόσταση βολής υποβρυχίου άρα οι βουτιές είναι τζούφιες και τα μακροβούτια έχουν ως μόνο στόχο το ξεβράκωμα του “κολλητού”.
Τα κουβαδάκια και τα φτυαράκια αποτελούν παράλια ασχολία για τους “φοβιτσιάρηδες”. Κάθε απόπειρα πασαλείμματος με αντηλιακό είναι άσκοπη. Οι μυτούλες, τα μαγουλάκια και οι πλατούλες κοκκινίζουν επικίνδυνα. Οι μαμάδες παλεύουν με τις τσάντες ,τα παρεό, τους φραπέδες και τα μικρά τους διαόλια.
Οι μπαμπάδες αφού έφαγαν την ήττα με το παράλιο ταβερνάκι και τις μπύρες μπήκαν στο στρατόπεδο των διαβόλων και αρχίζουν να συμπεριφέρονται αναλόγως .Οι μανάδες αρχίζουν να τα χώνουν στους μπαμπάδες που είναι “ανεύθυνοι”, ”κακομαθαίνουν” τα παιδιά και “γκρεμίζουν κάθε απόπειρα πειθαρχίας”. Οι ίδιοι ακολουθούν το δόγμα “δεν βλέπω”, "δεν ακούω", "δεν μιλάω”!
Μόλις αρχίζει να μεσημεριάζει το πούλμαν σφυράει και αρχίζει η επιστροφή των πολεμιστών από την παραλία. Επιτέλους ταβέρνα, μπύρες, μεζέδες .....παγωταααααααά!
